Grupę dzieci, która ma prawo być objęta pomocą wczesnej interwencji nazwano grupę dzieci niepełnosprawnych lub zagrożonych niepełnosprawnością. Należą do niej:

• dzieci z ciąż wysokiego ryzyka
• wcześniaki z ZOKN
• dzieci z urazami okołoporodowymi centralnego układu nerwowego
• dzieci z wadami genetycznymi, mutacjami chromosowymi, abberacjami chromosowymi
• dzieci z wrodzonymi wadami rozwojowymi
• dzieci z opóźnionym dojrzewaniem odruchowym
• dzieci po przebytych infekcjach centralnego układu nerwowegodzieci z zaburzeniami metabolicznymi
• dzieci z mikrozaburzeniami czynności mózgu, o ciężkim przebiegu
• dzieci z epilepsją

Im szybsze oddziaływanie na dopiero rozwijający się układ nerwowy, tym większa możliwość korekcji, a nawet zahamowania zaburzeń. W tym wczesnym etapie dojrzewania struktur nerwowych jest możliwe uczenie mózgu przez wrażenia, doświadczenia, oddziaływanie wielozmysłowe. Im dziecko młodsze i im szybciej zostanie wprowadzona właściwa terapia, tym rokowania są lepsze. Mówi się, że najlepszy czas na terapię dziecka to okres od momentu narodzin do 3 roku życia, a do 6 roku życia u dzieci występuje większa podatność na oddziaływania i postępy w rehabilitacji.