Spotkania z psychologiem polegają na rozmowach.

TERAPIA DZIECI – Rola psychologa w pracy z rodziną może polegać na pomocy w uzyskiwaniu przez nich realnej oceny stanu dziecka, porzuceniu iluzji w przypadkach stwierdzonej niepełnosprawności, a także przeformułowaniu wszelkich życiowych celów. Wiąże się to z koniecznością przepracowania nieuniknionych wówczas momentów depresji, odbarczenia rodziców z poczucia winy, towarzyszenia rodzinie w procesie „oswajania trudnej sytuacji”.

W dalszej kolejności psycholog pomaga w budowaniu realistycznej wizji dziecka i ukierunkowuje uwagę rodziców na jego potrzeby psychiczne tak, aby nie stało się ono tylko „obiektem do naprawiania”. Wzmacnia ich w poczuciu kompetencji wychowawczych i tworzeniu satysfakcjonujących i dla nich i dla dziecka relacji.

Jest szansą na zrozumienie potrzeb dziecka, wzmocnienie się w kompetencjach rodzicielsko-wychowawczych i zaakceptowanie trudnej sytuacji, jaką jest wychowywanie dziecka niepełnosprawnego, tak aby rodzina mogła realizować wytyczane sukcesywnie cele życiowe.