MANIPULACJE WISCERALNE

Dzielone są na bezpośrednie polegające na mobilizacji danego narządu wewnętrznego poprzez określone manewry ręczne oraz pośrednie polegające na delikatnym ułożeniu ręki w celu wyczucia wszelkich niewłaściwych napięć i ograniczeń dotyczących spontanicznej ruchomości jaką posiada każdy narząd. Poprzez manipulacje trzewne uzyskiwana jest prawidłowa ruchomość, elastyczność i napięcie tkanek wokół danego narządu, a tym samym poprawa jego ukrwienie.

Szereg powiązań między organami wewnętrznymi oraz układem mięśniowo-szkieletowym, naczyniowym i nerwowym powoduje, że manipulacje wisceralne zostają włączone w szeroką gamę leczenia osteopatycznego

Wskazania do terapii:

  • choroba cywilizacyjna zespół jelita drażliwego
  • problemami ginekologicznymi, w tym silne bóle menstruacyjne
  • nietrzymaniem moczu i stolca
  • trudnymi terapeutycznie bólami kręgosłupa
  • refluxem żołądka
  • napięcia w obrębie jamy brzusznej
  • zespół jelita wrażliwego
  • bezsenność, ogólne zmęczenie- może być powiązane dysfunkcją nerek.

 

Opis koncepcji:

System wisceralny opiera się w dużej mierze na harmonii i interakcji pomiędzy ruchem organów wewnętrznych, a pozostałymi strukturami ciała. Optymalny stan zdrowia pozostaje niezmienny tak długo, jak wspomniana harmoniczność powiązań strukturalnych i funkcjonalnych pozostanie stabilna… Osteopatia wisceralna rozwiązuje problemy o charakterze dysbalansu i/lub restrykcji w obrębie połączeń pomiędzy wszystkimi organami wewnętrznymi, a pozostałymi strukturami ludzkiego ciała.

Manipulacje wisceralne aplikowane są w celu przywrócenia właściwych korelacji między funkcją, a strukturą organów wewnętrznych i narządem mięśniowo-szkieletowo-nerwowym. Kiedy ciało doświadcza czynnika stresowego lub urazu, głębokie struktury ulegają obronnemu napięciu. Trauma może dotknąć także organów wewnętrznych i otaczających je tkanek, jeśli siła urazu przechodzi przez ciało. Ból lub dysfunkcje w jednym miejscu mogą pojawić się lub nasilać w wyniku zaburzenia w zupełnie innym miejscu. Przykładowo – chroniczne problemy z kręgosłupem szyjnym mogą być powiązane z wzmożonym napięciem w obrębie opłucnej, której więzadła podtrzymujące płuca przyczepiają się do kręgów szyjnych oraz górnych żeber. Więzadła wątroby mogą przyczyniać się do zaburzeń oddechowych poprzez swoje wzmożone napięcie… Ciało ludzkie jest nieskończonością połączeń strukturalnych i funkcjonalnych – “wszystko jest połączone ze wszystkim” – należy “tylko” znaleźć zaburzenie na danej ścieżce… Każdy organ odpowiada także za emocje człowieka. Innym przykładem jest system powięzi przytrzymujących i łączących – szczególnie od strony tylnej ściany jamy brzusznej- może poprzez krezki, więzadła i otrzewną powodować restrykcje (ograniczenia) organów, co stanowi przyczynę bólów pleców oraz towarzyszące im blokad stawu krzyżowo-biodrowego i kręgosłupa.

 

Etapy terapii wisceralnej:

Terapia wisceralna opiera się na terapii czaszkowo-krzyżowej. Stosując łagodny, nieinwazyjny nacisk pracuje się tu, podobnie jak w terapii czaszkowo-krzyżowej (CST),z zachowaniem określonego rytmu. Rytm ten jest specyficzny i wyczuwalny dla każdego organu, a określa się go jako ruchy własne (ruchliwość) organu. Podobnie jak w przypadku CST także i tu można analizując amplitudę, symetrię i energię wewnętrzną stosować techniki pobudzające ruchy własne.

Jeśli techniki te nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, wtedy istnieje również możliwość intensywniejszego pobudzenia organów, więzadeł poprzez zastosowanie technik mobilizujących.

Jeśli i tu wyniki nie są zadowalające, wtedy techniki Recoil (manipulacje) podać mogą impulsy neurowegetatywne do właściwych organó pomagając wyeliminować niepożądany stan.

Scroll to Top
Skip to content