Skolioza idiopatyczna to deformacja kręgosłupa zachodząca w trzech płaszczyznach. Terapia grupowa u dzieci z tą dysfunkcją jest niewskazana, nie gwarantuje zatrzymania progresji skrzywienia, bądź jego korekcji. Metoda PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation) to metoda dająca możliwość oddziaływania na układ mięśniowy, nerwowy i kostny. Dokładna analiza funkcjonalna w połączeniu z bogatym warsztatem zasad i technik pozwala na zastosowanie indywidualnej terapii dostosowanej ściśle do potrzeb dziecka.

W koncepcji PNF stosowane są naturalne ruchy o ściśle określonym przebiegu zachodzące w trzech płaszczyznach (tzw. wzorce). Analiza parametrów skrzywienia i wybór odpowiednich wzorców ruchowych kończyn górnych, dolnych, wzorców łopatek, miednicy, głowy lub tułowia, pozwala na uzyskanie korekcji kręgosłupa w przestrzeni w trzech płaszczyznach, niezależnie od ilości łuków skoliozy. We wzorcach stosowany jest opór manualny wykonywany przez terapeutę. Ręce przykładane są w ściśle określonych miejscach tak aby wywołać zaplanowany efekt ruchowy i umożliwić dozowanie oporu odpowiednio do potrzeb terapii. Przyłożenie rąk pozwala terapeucie na lepszą kontrolę pracy dziecka i poprowadzenie ruchu w najbardziej efektywny sposób. Terapia prowadzona w wielu pozycjach wyjściowych ma na celu utrwalenie osiągniętej korekcji i przygotowanie dziecka do wykonywania codziennych aktywności przy optymalnie poprawnym ustawieniu kręgosłupa i miednicy. Duża różnorodność pozycji, bodźców, zadań ruchowych i indywidualne podejście czynią terapię interesującą dla pacjentów. Leczenie dziecka ze skoliozą zawężano dotychczas do wzmacniania siły mięśniowej i przywracania ruchomości w stawach kręgosłupa i stawach kończyn. Najnowsze badania wykazują, że problem skoliozy posiada o wiele szerszy aspekt. Wielu badaczy nierozerwalnie wiąże skrzywienie kręgosłupa z zaburzeniami w centralnym układzie nerwowym. Rozwojowe odchylenia w ośrodkowym układzie nerwowym prowadzą do asymetrii czynności ruchowych, a te mogą powodować nieprawidłowe ustawienie kręgosłupa w przestrzeni. Zwiększające się zniekształcenie układu kostnego sprzyja narastaniu asymetrii w funkcjach życiowych. Układ nerwowy traktuje istniejące w ciele asymetrie jako normalne. Dzieci z upływem czasu zatracają poczucie właściwego ustawienia ciała w przestrzeni. Do zaburzeń czucia własnego ciała dołączają nieprawidłowe reakcje równoważne, odruchy postawy, zmienia się sposób chodzenia. Podejmowane leczenie powinno zatem obejmować wszechstronną stymulację układu nerwowego (zmianę nawyków ruchowych, poprawę czucia własnego ciała ), mięśniowego i kostnego. Metoda PNF daje nam takie możliwości, a skutkiem terapii jest korekcja skoliozy, prawidłowe odruchy postawy i reakcje równoważne, oraz bardziej ekonomiczny chód. Bezwzględnym warunkiem sukcesu podjętych działań jest zaangażowanie się dziecka i jego rodziny w terapię i codzienne wykonywanie zaleconych ćwiczeń.