TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ (SI)
Przetwarzanie bodźców sensorycznych to skomplikowany proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (dotyk; układ przedsionkowy odbierający ruch; czucie ciała, czyli propriocepcja, węch, smak, wzrok i słuch), następnie organizuje je i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym i efektywnym działaniu.
Integracja sensoryczna oznacza, że wszystkie wrażenia zmysłowe zostają zebrane w jedną całość. Percepcja/postrzeganie jest to odbiór bodźców pochodzących ze środowiska, jak również z własnego ciała, ich przewodzenie do mózgu oraz przetwarzanie. Bodźce odbierane są przez siedem układów zmysłowych i przewodzone do mózgu, w którym zachodzi przetwarzanie informacji. Układ nerwowy człowieka odbiera i rejestruje bodźce płynące ze zmysłów.
Jeśli doświadczenia dziecka w odbiorze i przetwarzaniu bodźców płynących ze zmysłów podstawowych są złe lub niepełne, to nie jest ono w stanie nauczyć się złożonych czynności, takich jak czytanie lub pisanie, i opanowanie ich sprawia mu ogromne trudności. Dziecko potrzebuje siedmiu – ośmiu lat doświadczeń, na które składają się ruch, poznawanie otoczenia i własne działanie. Tworzą one podstawę jego rozwoju intelektualnego, osobowościowego i społecznego. Tylko przez własne aktywne i różnorodne działania dziecko uczy się rozumieć otoczenie.
Zastosowanie u dzieci, które:
- Nie reagują na ból i nie zauważają innych bodźców dotykowych; często i zbyt mocno dotykają inne osoby (co może wyglądać jak zachowanie agresywne)
- Preferują intensywne, długo trwające zabawy typu huśtanie, kręcenie, często bez objawów dyskomfortu bądź unikają zabaw na placu zabaw:na drabinach, huśtawkach, zjeżdżalnia
- Lubią bardzo głośne dźwięki np. głośno grająca muzyka, telewizor
- Mają trudności z aktywnościami manualnymi, pisaniem, zapinaniem guzików itp.
- Mają słabe umiejętności z zakresu dużej motoryki np. kopanie, łapanie, rzucanie piłki
- Mają trudności z naśladowaniem ruchów
- Maja trudności z utrzymaniem równowagi, wykonaniem sekwencji ruchów lub obustronną koordynacją
- Nie lubia być dotykane, tulone,
- Unikają kontaktów z rówieśnikami, gier zespołowych,
- Nie lubią obcinać paznokci, włosów,
- Boją się nawet najmniejszej wysokości,
- Są niezgrabne ruchowo, potykają się , przewracają,
- Mają trudności w uczeniu się,
- Są przewlekle chore: choroby genetyczne, Mózgowe porażenie dziecięce, autyzm i inne.